Dinsdag 2 oktober 2007: met de bus naar Portimão

Vanmorgen hebben we ontbeten in het hotel. Niet echt bijzonder, maar wel lekker. Er waren flinke regenbuien, dus we hebben rustig aan gedaan. We wilden in Portimão naar de haven gaan kijken en gingen daar met de bus naartoe.

Het stonk er nog steeds.

De reis met de bus ging prima, maar de gezellige vissershaven die wij in gedachten hadden bleek een wat kale boulevard met vooral pleziervaartuigen te zijn. Toen zijn we maar even door het centrum met de winkels gaan slenteren. Was wel aardig, maar we hebben niet echt leuke winkeltjes gevonden. Uiteindelijk kwamen we weer terug bij de haven en daar hebben we in een hengelsportwinkel geïnformeerd naar de mogelijkheden voor een zeevistochtje. Maarten wilde namelijk erg graag op haaien vissen. We werden doorgestuurd naar een andere zaak waar we kaarten zouden kunnen kopen, maar daar aangekomen bleek die zaak gesloten tussen 13.00 uur en 15.00 uur. Maarten's aangewakkerde enthousiasme werd dus weer de grond ingeboord. We hadden namelijk echt geen zin om zo lang te wachten. We besloten met de bus naar het strand (Praia da Rocha) te gaan. De dienstregeling was zo ingewikkeld dat we er niet echt uitkwamen, maar ineens kwam er een bus met het opschrift Praia da Rocha aanrijden, dus daar zijn we ingestapt.Het bleek een enorm strand te zijn met een enorme hoeveelheid ligstoelen en parasols.

Er liep een grote boulevard langs met toeristische winkels en eettentjes. Omdat we nog steeds niet geluncht hadden hebben we ergens een broodje tonijn met kaas en een broodje kip met bacon gegeten. Het stokbrood was al in 2 stukken gesneden, dus zoals gewoonlijk ruilden we de helft met elkaar. Erbij kregen we lekkere friet en wat salade. Terug bij de bushalte snapten we weer niets van de dienstregeling, maar gelukkig werden we geholpen door aardige, overwinterende Brit. Hij heeft er ook nog voor gezorgd dat we voor de helft van de prijs konden reizen door ons op zijn chipkaart mee te nemen. In Portimão hebben we nog even bij de bekende sardientjesrestaurants gekeken. Daar werden op een enorme barbecue veel sardines geroosterd en het rook er dan ook al van een afstand naar sardines. We gaan ze deze week nog wel eens eten, maar we hadden nu net lunch op, dus we hebben ze laten schieten. Omdat we er toch waren zijn we nog even terug gegaan naar de plaats waar ze de kaarten voor het zeevissen verkochten. Nu waren niet de goede mensen aanwezig. De jongen die er wel was vertelde dat er al een paar dagen niet uitgevaren was vanwege te wilde zee en vroeg ons de volgende dag terug te komen voor meer informatie. Dat is minder handig, want we hadden het daar in Portimão wel gezien, maar we hebben een telefoonnummer meegekregen en kunnen dus bellen of er uitgevaren wordt en er genoeg mensen meegaan. Inmiddels was de lucht helemaal opengetrokken en werd het heerlijk weer. We hadden net de bus van 15.00 uur gemist en de volgende ging pas om 16.30 uur. Ineens kwam er een bus naar Lagoa en omdat we dan de wachttijd in 2 stukken konden verdelen hebben we die genomen.

In Lagoa moesten we een uur wachten en konden we mooi even inkopen doen voor het ontbijt. We kochten brood, kaas en salami en hebben onze wachttijd doorgebracht met lezen. In de bus was het overvol met scholieren. Toen Maarten een zitplaats bemachtigde kwam hij klem te zitten tussen kauwgom smakkende, kwekkende meisjes. Ik zat een klein stukje verder met de slappe lach. Toen we om 18.00 uur terug waren bij het hotel hebben we op het terras van het hotel nog even lekker in de zon zitten lezen, met zicht op zee.Toen het te koud werd zijn we naar de kamer gegaan om te eten en na nog wat gelezen te hebben op het balkon lagen we al om half 10 in bed.